Przebieg trasy: Bydgoszcz-Bartodzieje, Strzelce Dolne, Kozielec, Topolno, Luszkowo, Zbrachlin, Topolno, Grabowo, Włóki, Strzelce Górne, Jarużyn, Bydgoszcz-Bartodzieje.


Wczoraj wraz z moją Żoncią mieliśmy okazję oglądać jeden z odcinków programu z cyklu "Okrasa łamie przepisy". Jednak nie dlatego, że jestem fanem "pitraszenia", ale z uwagi na miejsce w którym Karol Okrasa prezentował swój kunszt kulinarny. Tym razem była to chata mennonicka i to nie ta słynna w Chrystkowie, ale w ... Luszkowie.
Hm ..., wydawało mi się, że znam większość co ciekawszych obiektów w moim województwie, ale chyba jednak nie do końca. W każdym razie stwierdziłem, że muszę nadrobić te zaległości i udać się do Luszkowa, aby zobaczyć tą chatę.
Przez większy odcinek dzisiejszej trasy, jechałem dobrze znaną mi drogą do Topolna. Kiedy dojechałem do "dwieścieczterdziestkiósemki", odbiłem w lewo w kierunku Zbrachlina. Po chwili zatrzymałem się przy Jeziorze Topólno w celu zrobienia fotki, a potem skręciłem w prawo na drogę, która miała mnie zaprowadzić prosto do chaty. Najpierw jednak minąłem Jezioro Luszkowskie, a następnie jakieś pola, które bardziej przypominały pustynię, niż glebę na której można cokolwiek uprawiać.
Kiedy dojechałem do chaty, zostałem "przywitany" przez straszliwie hałasującego kundla, który z pewnością dostrzegł we mnie intruza. Myślałem, że za chwilę spotkam właściciela tego obiektu, który poświęci mi przysłowiową "chwilę" i opowie trochę o tym obiekcie, ale najwyraźniej musiał chwilowo opuścić swoje gospodarstwo. Nie mam zwyczaju naruszania prawa prywatności czyjejś posesji i dlatego nie wjechałem na teren, gdzie stał interesujący mnie obiekt. Tym bardziej, że wciąż szczekający kundel nie odstępował mnie na krok i skutecznie zniechęcił mnie do zwiedzenia tego miejsca. Na szczęście parę metrów przed chatą znajdowało się inne gospodarstwo, przy którym spotkałem starszego i bardzo miłego pana, który najpierw próbował uspokoić to hałaśliwe zwierze, a potem zachęcił mnie abym jednak wjechał na teren obiektu i zrobił kilka zdjęć. Oczywiście skorzystałem z tej możliwości, bo w końcu po to tu przyjechałem.
Gdybym nie obejrzał tego programu z Okrasą w roli głównej, to nigdy bym nie powiedział, że obiekt który był celem mojej eskapady ma coś wspólnego z mennonitami. Przede wszystkim brakowało mi w nim typowych cech, jakimi są konstrukcja szkieletowa budynku oraz podcień wraz ze spadzistym dachem. W niczym nie przypominał chaty z Chrystkowa ani tych, które można spotkać na szlaku "Domów Podcieniowych". Ot, zwykła sobie drewniana chatka z ceglanymi kominami i dachem krytym strzechą, zrewitalizowana w (jak to mówią współcześni) "oldskulowym stylu". A może po prostu moja wiedza na temat budownictwa mennonitów nie jest na tyle rzetelna, aby móc wypowiadać się w tej kwestii.
W każdym razie "cyknąłem" parę pamiątkowych fotek z tego miejsca i ruszyłem w drogę powrotną do domu, odprowadzany na krótkim odcinku przez hałaśliwego kundla, którego z wielką ochotą chciałem potraktować gazem.
Wracając do Bydgoszczy postanowiłem jechać przez Włóki. Chciałem zobaczyć jak daleko zaszły prace remontowe przy zabytkowym kościółku p.w. Świętej Magdaleny.